سلام دوستان،

خیلی افتخار می کنم که توانسته ام وبلاگی داشته باشم، وبلاگی که گوشه ای از توجه شما عزیزان را به خود جلب کرده باشد.

امسال
سال اول دانشگاه است. سال اولی که شاید شما تجربه اش را داشته باشید. (از
آنجایی که می دانم مخاطبان وبلاگم اکثرا دانشجو هستند.) ورودی 86 دانشگاه
تهران. دانشکده فنی.

یک
سال پر آب و تاب گذشت. اما عطش من در رسیدن به آمال های دور و دراز هنوز
باقی است. شنیده اید که می گویند انسان طالب علم هرگز سیر نمی شود، چرا؟
مگر ظرفیت ما چقدر است؟ ظرفیت؟ آیا؟ این را می دانستید که علم ظرفیت نمی
خواهد؟ می گو یید چرا؟ شما چه فکر می کنید؟

در ادامه یک مقاله در زمینه نحوه تفکر از سرکار خانم ف. مصلح زاده برایتان قرار داده ام و امید وارم که اگر سؤالی داشتید حتما بپرسید...