دست خدا

کودک زمزمه کرد: (خدایا با من حرف بزن).   
و یک چکاوک در مرغزار نغمه سر داد.
کودک نشنید.
او فریاد کشید: (خدایا! با من حرف بزن).
صدای رعد و برق  آمد.
اما کودک گوش نکرد.
او به دور و برش نگاه کرد و گفت:
(خدایا! بگذار تو را ببینم).
ستاره ای درخشید. اما کودک ندید.
او فریاد کشید(خدایا! معجزه کن).
نوزادی چشم به جهان گشود. اما کودک نفهمید.
او از سر ناامیدیگریه سر داد و گفت:
(خدایا به من دست بزن. بگذار بدانم کجایی).
خدا پایین آمد و بر سر کودک دست کشید.
اما کودک دنبال یک پروانه کرد.
او هیچ درنیافت و از آنجا دور شد.
 

نوشته شده توسط مهرزاد گورکانی در یکشنبه 87/1/18 و ساعت 12:46 عصر
نظرات دیگران()

مادر
نامه هاتو من تا سحر خوندم
خسته از درد غربت چشم به رات موندم
سربه روی نامه هات من خوابتو دیدم
نامه هاتو من خیلی دوس دارم
مینویسی جان مادر من چی کم دارم
تا تو را دارم من چه غم دارم
مادرم غربت چرا تورو کرد از من جدا
مادر مادر
تو رو م ن کم دارم بیا
بی تو من غم دارم بیا
اه مادرم ای مهربون بادل من همزبون
مادر مادر
میدونی که برات تنگ دلم
بی تو غم شده آهنگ دلم
آه نامه هاتو من تا سحر خوندم
خسته از درد غربت چشم به رات موندم
سربه روی نامه هات من خوابتو دیدم
یاد تو دم سازمه گرمی آوازمه
مادر مادر
ندونستم قدر تورو نکنه که نبینم تورو
آه مادرم تنگه دلم نگو از تو غافلم
مادر مادر تورو من به خدا میسپارمت
میدونی که چقدر دوس دارمت
نامه هاتو من خیلی دوس دارم
مینویسی جان مادر من چی کم دارم
تا تو را دارم من چه غم دارم
مادر مادر مادر

نوشته شده توسط مهرزاد گورکانی در یکشنبه 87/1/18 و ساعت 12:34 عصر
نظرات دیگران()

تیک تیک ساعت صدای سکوتم رو می شکونه...

و منو به روز بازگشتت نزدیکتر می کنه...

ولی نمی دونم چرا این روزا، ثانیه ها انقدر دیر به دیر رد می شن...

....................

این روزا رغبتی برای نوشتن ندارم...

آخه بهونه ای ندارم... آخه نیستی کنارم...

....................                                         

نوشته شده توسط مهرزاد گورکانی در یکشنبه 87/1/18 و ساعت 12:33 عصر
نظرات دیگران()